Son yıllarda Türkiye'de çocukların suça karışma oranı, toplumun tüm kesimlerini derinden etkileyen alarm verici bir durum haline geldi. Ülkemizde 612 bin 651 çocuğun, farklı suçlara karıştığı tespit edildi. Bu çarpıcı istatistik, sadece güvenlik güçlerini değil, aynı zamanda aileleri, eğitimcileri ve sosyal hizmet uzmanlarını da düşündürüyor. Peki, bu durumun arka planında yatan nedenler neler? Çocukların suça yönlendirilmesinde etkili olan faktörleri incelemek büyük bir önem taşıyor.
Çocukların suça karışma sebepleri, birçok sosyal, ekonomik ve psikolojik faktörün birleşimiyle şekilleniyor. Aile içindeki iletişimsizlik, ebeveynlerin boşanması, ekonomik sıkıntılar ve yetersiz sosyal destek sistemleri, çocukların suç ortamlarına yönelmelerine yol açan unsurlar arasında yer alıyor. Özellikle, sosyal medyanın ve dijital dünyanın etkisi, çocukların suça sürüklenmesinde önemli bir rol oynuyor. Gençler, sanal ortamda maruz kaldıkları şiddet içerikleri, ayrımcılık ve istismara dair olumsuz örnekler ile etkileniyorlar. Ayrıca, sokakta oyun yerine, internet ve sosyal medya üzerinden zaman geçiren çocukların, gerçek hayatta karşılaşabilecekleri tehlikeleri yeterince kavrayamadıkları görülüyor.
612 bin 651 çocuğun suça karışmasından kaynaklanan toplumsal etkilerin küçümsenmesi mümkün değil. Bu durum, yalnızca bireyler için değil, aile yapısı ve toplum için de yıkıcı sonuçlar doğurabilir. Suçlu çocuklar, gelecekte toplumun bir parçası olarak çeşitli sorunlar ile karşılaşacaklar ve bu da toplumsal düzende güvenlik kaygılarına yol açacaktır. Dolayısıyla, bu çarpıcı istatistik aileler ve eğitimciler için bir uyarı niteliği taşıyor. Çocukların psikolojik destek alabilmesi, sosyal hizmetlerden yararlanabilmesi ve eğitilebilirlikleri için gerekli adımlar atılmalıdır.
Devlet, sivil toplum kuruluşları ve aileler birlikte hareket etmeli; bu tür durumların önlenmesi için çok yönlü stratejiler geliştirilmelidir. Öncelikle, okullarda psikolojik danışmanlık hizmetleri arttırılmalı ve bu hizmetlerin erişilebilirliği sağlanmalıdır. Ayrıca, çocukların sosyal ve kültürel etkinliklere katılımlarını teşvik eden projeler geliştirilmelidir. Genç yaşta suça karışan çocukların rehabilitasyon süreçleri, topluma kazandırılmalarını amaçlayan bir program çerçevesinde yürütülmelidir. Bu tür bir çok boyutlu yaklaşım, sadece suçların önlenmesi noktasında değil, aynı zamanda çocukların gelişimi için de büyük önem taşır.
Sonuç olarak, Türkiye'de 612 bin 651 çocuğun suça sürüklenmesi, daha derin sosyal sorunların bir yansımasıdır. Ailelerin, eğitimcilerin ve toplumun her kesiminin el birliğiyle bu soruna çözüm bulması gerekmektedir. Sadece mevcut duruma müdahale etmekle kalmayıp, gelecekte bu tür olayların önüne geçilmesi için bütüncül bir yaklaşım benimsemek kritik bir öneme sahiptir. Unutulmamalıdır ki, koruyucu ve önleyici tedbirlerin alınması, geleceğin teminatı olan çocuklarımız için yapılacak en büyük iyilik olacaktır.
