İstanbul'un karmaşık ve hareketli sokaklarında, pek çok insanın gözden kaçırdığı bir duruma dikkat çeken bir adam var: 17 yıldır ekmek kırıntıları topluyor. Adı Ali Yılmaz, 53 yaşında, hayatını sokaklarda geçiren bir hayırsever. Ali, günlük hayatının bir parçası haline gelen bu alışkanlığını, sadece kendi yaşamı için değil, aynı zamanda çevresindeki hayvanlar ve sokak hayvanları için de gerçekleştiriyor. “Allah rızası için bu işi yapıyorum” diyen Ali'nin hikayesi, insanlık adına umut verici bir örnek teşkil ediyor.
Ali Yılmaz, giderleri azalan ve zorlu bir yaşam mücadelesi veren bir aileden geliyor. Çocukluk yıllarında pek çok zorlukla karşılaşan Ali, zamanla bu zorluklarla baş etmenin yollarını öğrendi. Sokaklarda yaşamak zorunda kalan, toplumun bir kesimi için önemli bir yüz haline geldi. Her gün sabah erkenden sokaklara çıkarak ekmek kırıntısı toplamaya başlayan Ali, bu durumu sadece kendisi için değil, aynı zamanda yolda kalan kedilere, köpeklere ve diğer sokak hayvanlarına yardım etme yolu olarak görüyor.
Ali'nin topladığı ekmek kırıntıları, onun geçim kaynağı olmaktan ziyade bir amaç haline geldi. "Ben burada sadece ekmek kırıntısı toplamıyorum, aynı zamanda sokak hayvanlarına yardım ediyorum. Onlar bizim en iyi arkadaşlarımız" diyen Ali, bu sözüyle aslında birçok insana ev sahipliği yapan bu yaşam tarzının zorluklarını yansıtmış oluyor. Kent hayatında giderek yalnızlaşan bireylerin, sokak hayvanlarına karşı duyarsızlaştığı günümüzde, Ali'nin bu eylemi dikkat çekiyor.
Ali Yılmaz’ın 17 yıl süren bu mücadelesi, yalnızca kendi hikayesini değil, aynı zamanda toplumsal farkındalık oluşturmaya yönelik bir çağrıyı da içerisinde barındırıyor. Çevresindeki insanlar, onu görüyor, duyuyor ve ona saygı gösteriyor. Sokaklarda yürüyenlerin bazen belirli bir mesafe bıraktığı, bazen de sırf bu davranışından dolayı ona selam verdiği gözlemleniyor. Ali, sadece kırıntıları toplamakla kalmıyor; aynı zamanda çevresindekilere de duyarlılık ve yardım etme çağrısı yapıyor.
Tüm bu süreçler içerisinde, Ali Yılmaz ‘tamam ben buradayım, bu işi yapıyorum. Hayvanların yaşamı benim için öncelikli’ gibi bir düşünceyle hareket ediyor. Herbiri birbirinden değerli, sadık dost olan sokak hayvanlarıyla da bağ kurmayı ihmal etmiyor. Onlara iyi bakıyor, altın kalpleriyle Ali'nin gönlünü fethetmeyi başarıyorlar. İşte bu yüzden Ali, insanların gözünde yalnızca bir sokak hayvanı olarak değil, birçok insan için bir kahraman olarak kabul ediliyor.
Günümüzde sokak hayvanlarının durumu ciddi bir sorun haline gelmişken, Ali'nin çabaları farkındalık yaratmak adına büyük önem taşıyor. Kendisi, sadece kendi yaşamını değil, sokakta yaşayan hayvanların yaşamını da iyileştirmek için çaba harcıyor. Kendi hayatını derin bir inançla şekillendiren Ali'nin bu fedakarlığı, toplum için gerçekten örnek teşkil ediyor. O, her ne kadar kendi hayatında zorluklarla boğuşuyorsa da çevresi için umut ışığı olmaktan vazgeçmiyor.
Ali Yılmaz, ekmek kırıntılarını toplarken karşılaştığı zorluklara rağmen, “Bu dünyada yaşamaktan çok, bu dünyada neden yaşadığımız önemlidir” diyor. O, bu ihtiyaçları gözeterek ve yaratıcısının rızası için hareket ederek, sadece kendisi için değil, herkes için bir şeyler yapabileceğini gösteriyor. Sonuç olarak, hayvanlara karşı sergilenen duyarsızlığın son bulması ve topluma olan duyarlılığın artması için Ali ve onun gibi insanların hikayeleri, büyük bir önem taşıyor.
Ali Yılmaz’ın hikayesi, birçok insan için cesaret ve ilham verici. Zorluklar karşısında mücadele etmek, her birimizin kendi hayatında önemli bir hedef olmalı. Tıpkı Ali gibi, elimizdekilerle başkalarına yardımcı olmak, toplumu daha iyi bir yer haline getirebilir. Ekmek kırıntısı toplamak belki küçük bir eylem gibi görünebilir, ancak bu eylem, içinde büyük bir sevgi ve merhamet barındırıyor. Ali'nin hikayesi, bu hayırlı eylemin yalnızca bir kapı araladığını ve sevdiklerimize olan sorumluluğumuzu hatırlattığını gözler önüne seriyor.
